نویسنده: محمدرضا عشوری مقدم
منبع: پورتال سیاست ما
انقلاب مردم مصر پس از سالها مبارزه با دیکتاتوری حسنی مبارک و تمامی هزینههای فراوانی که این ملت طی سالیان گذشته در این راه دادهاند به پیروزی رسید و اکنون در مراحل بسیار حساسی قرار گرفته است. حساسیت این موضوع به ویژه از آن رو قابل توجه است که طبق یک استراتژی قدیمی، پس از پیروزی انقلابهای مردمی، طرفهای غربی بیشترین تلاش را خواهند کرد تا آنجا که می توانند انقلاب را در راستای منافع خود مصادره کنند. با وجود پیروزی این انقلاب و اعتماد مردمی به ارتش و اعتراف و تاکیدات مستمر شورای عالی نیروهای مسلح نسبت به قانونی بودن خواستهها و مطالبات مردم، به نظر میرسد این انقلاب تا پیروزی و تحقق کامل اهداف خود هنوز فاصله داشته و با چالشهایی روبروست. از این رو تذکر چند نکته در این باره ضروری به نظر میرسد:
1) یکی از خطرات احتمالی پیش روی انقلاب، اهمال و تسامح احتمالی شورای عالی نیروهای مسلح نسبت به باقی مطالبات و خواستههای مردم انقلابی میباشد. هنوز ابهامات بسیاری در رابطه با نقش این شورا در آینده سیاسی مصر باقی است و برخی جریانات نسبت به حسن نیت آن ابراز تردید کردهاند و روابط دوستانه «طنطاوی» رئیس شورای نظامی با دولت ایالات متحده نیز بر این حساسیتها افزوده است. از این رو هنوز خواستههایی از جمله لغو حالت فوق العاده، آزادی کامل زندانیان سیاسی و همچنین تغییر رؤسای شوراهای اداری و مدیران روزنامههای حکومتی به منظور جلوگیری از ادامه فعالیت وابستگان رژیم سابق به عنوان اولویتهای خواستههای مردمی به شدت مورد توجه است.
2) تهدید بسیار مهم و حساس بعدی تلاش برای ابقا و ادامه فعالیت حزب ملی حاکم است که علی رغم تمامی اتهاماتی که بر این حزب در کشتار و حمله به مردم وارد شده، هنوز اقدام جدی در راستای انحلال این حزب صورت نگرفته است.
3) به نظر میرسد انقلاب مردمی مصر که در راستای آرمانها و خواستهای مردمی و اسلامی شهروندان این کشور صورت گرفته است، علاوه بر چالشهای داخلی با تهدیدات بیرونی زیادی نیز روبرو خواهد بود. یکی از خطرات خارجی عمدهای که انقلاب را تهدید میکند، توطئه آمریکائی-صهیونیستی به منظور حفظ منافع این محور غربی در منطقه پس از پیروزی انقلاب است. این نکته به ویژه پس از آن قوت میگیرد که رادیو اسرائیل چندی پیش در گزارشی از پیام مقامات بلندپایه واشنگتن به تلآویو خبر داده بود که در آن به اسرائیلیها اطمینان داده شد که شرایط لازم برای حفظ وضعیت دوره مبارک پس از انقلاب فراهم شود.
به نظر می رسد اسرائیلیها طی مراحل آینده، برنامههای زیر را برای تحقق اهداف خود در پیش خواهند گرفت:
- تلاش برای بازگرداندن دوباره سیاست خارجی مصر به وضعیت دوره مبارک تا بار دیگر قاهره در محور آمریکا قرار گرفته و از ایران فاصله بگیرد. این در حالی است که شخص آقای «نبیل العربی» و گروه جدید دستگاه دیپلماسی این کشور از منتقدین جدی سیاستهای صهیونیستی در منطقه به شمار میرود.
- تمرکز و ادامه رایزنیها به منظور ابقای قاهره در ائتلاف موسوم به «محور سازش و اعتدال» و جلوگیری از نزدیک شدن مصر به حزب الله و حماس و در نتیجه ادامه روند محاصره نوار غزه.
- اعمال فشار و تهدید به دولت آینده مصر برای پایبند بودن آن به معاهدات قبلی این کشور با رژیم صهیونیستی؛ از جمله التزام به مفاد معاهده «کمپ دیوید» و همچنین تمامی توافقنامههای امنیتی تلآویو-قاهره.
از سوی دیگر شواهد حاکی از آن است که هنوز برخی اقدامات لازم دیگر نیز باقی مانده است که هنوز نهادهای تصمیمگیر حکومت انقلابی از جمله شواری انقلاب و هچنین نیروهای مسلح نسبت به آن حتی ابراز تمایل نشان ندادهاند. اقداماتی که محافل صهیونیستی نیز طی هفتههای گذشته به آن اشاراتی داشتهاند و از این رو هرگونه اهمال و نادیده گرفتن آنها میتواند عواقب بسیار خطرناکی برای ادامه مسیر انقلاب داشته باشد.
