تلویزیون الجزیره روایت جالبی از تظاهرات روز جمعه در اسکندریه در شمال مصر داشت. روایتی که در بسیاری جهات یادآور حوادثی در ایران به ویژه پس از برگزاری انتخابات سال گذشته بود که البته به هیچ عنوان قابل قیاس نیست.
بسیاری از رهبران گروه‌های معارض مصری روز گذشته خود را به اسکندریه رساندند تا در تظاهراتی که در اعتراض به قتل "خالد سعید" جوان معارض مصری در زندان، برگزار شده بود شرکت کنند. فردی که این روزها در مصر با عنوان «شهید اضطراری» از وی یاد می‌شود، چرا که بسیاری از مردم این کشور ادامه وضعیت اضطراری را دستاویز حکومت برای سرکوب مخالفان داخلی می‌دانند.
خبرنگار الجزیره با تمرکز بر روی حضور "محمد البرادعی" مدیر کل سابق آژانس اتمی، تظاهرات روز جمعه را از دیگر تجمعات ضدحکومتی این کشور متمایز دانسته و آن را استمرار روند اعتراضات به وضعیت شکنجه در زندان‌های مصر و البته در سایه اعتراض به قانون وضعیت اضطراری حاکم بر کشور ارزیابی کرد.
هرچند پزشکی قانونی مصر در گزارش نهایی خود تاکید کرد که "خالد سعید " بر اثر خفگی ناشی از مصرف مواد روانگردان کشته شده، اما این موضوع باعث نشد که هزاران نفر از مصری معترض از تظاهرات ضد دولتی روز جمعه بگذرند و محاکمه قاتلان "خالد سعید " را خواستار شوند.
آنچه بیش از همه توجه ناظران سیاسی را به خود جلب کرد، همراهی البرادعی و شرکت وی در این تظاهرات مردمی بود، که بنابه گفته بسیاری از ناظران، حضور البرادعی در این تظاهرات حاکی از تحول وی از شخصیت مردی نخبه به مرد میدان [مبارزه سیاسی] و تغییر شیوه سیاسی البرادعی به برگزاری تظاهرات مردمی است.
با اینکه این اولین دیدار مردمی "البرادعی" از استان اسکندریه بود اما آنچه دارای اهمیت است آن است که این اقدام ادامه فرایند مبارزات سیاسی وی را برای انتخابات ریاست جمهوری تشکیل میدهد. وی با تغییر رویکرد در رفتار سیاسی خود به دیدار خانواده "خالد سعید" رفته و پس از آن با تعدادی از مقامات سیاسی و اعضای جمعیت ملی تغییر در این استان نیز به رایزنی پرداخته است.
به طور قطع این رفتار قابل توجه البرادعی در این برهه زمانی را تنها باید تغییر رویکرد اساسی وی از شخصیت مردی «نخبه» به «مبارزی سیاسی» ارزیابی کرد که به ویژه با قرار گرفتن در کنار «ایمن نور» رئیس سابق حزب معارض الغد و «حمدین صباحی» رئیس حزب الکرامه در این تظاهرات، این‌بار نقطه پیکان مبارزه را از خیابان به سوی حکومت نشانه رفته که میتواند نقطه آغازی برای یک چرخش قدرت سیاسی در جامعه مصر باشد.
